روح سرگردان تولستوی، بیاعتنا پیپش را میکشد. هرچه چشم و ابرو میآییم که ناسلامتی پیر خردمندی شما، بیا پندی ده؛ نگاهش را دوخته به افقهای دور از چشم ما. به پای او دمیست این درنگ درد و رنج.
مقاله ای درباره روتنشناسی ورزش بازدید : 506
يکشنبه 10 اسفند 1398 زمان : 11:44